Maccabi Playtika Tel Aviv head coach Oded Kattash and player Levi Randolph have expressed their hope for the return of EuroLeague games to Israel following a landmark event at the Menora Mivtachim Arena. The arena hosted its first sold-out game since the tragic October 7th attack, with Maccabi triumphing in a thrilling derby against Hapoel Tel Aviv.
The match was highly anticipated, marking a significant moment for Israeli basketball after months of uncertainty. The game took place under newly lifted restrictions, following a ceasefire between Hezbollah and Israel and an improved security situation across the country. The ceasefire allowed for public gatherings to resume, and by the end of November, the restrictions on large crowds were officially lifted, paving the way for the full-capacity event.
This game not only brought the fans back together, but also celebrated a return to normalcy for Maccabi, as the Menora Mivtachim Arena had not hosted a sold-out game since the war between Israel and Hamas began. The energy in the arena was palpable, with Maccabi fans singing songs in support of players like Rokas Jokubaitis and Jaylen Hoard, while over a thousand Hapoel supporters also created a charged atmosphere. Legendary boxer Floyd Mayweather was also present, adding to the spectacle.
For Kattash, the game was emotional on multiple levels. “It was an emotional game for everyone,” he said, reflecting on the significance of the match beyond just basketball. Randolph, too, shared his sentiment, adding that the event offered a sense of hope for the future of sports in Israel.
With the successful return of basketball to the Menora Mivtachim Arena, both Kattash and Randolph are hopeful that the EuroLeague will soon follow suit. “It gives us hope,” Kattash said, emphasizing the importance of sports as a unifying force for the country during challenging times.
Yine harika bir maç ve herkes sevindi, ama sanki daha önce de böyle şeyler yaşamadık mı? Ne kadar harika bir dönüş! Yani, bu sıradan bir basketbol maçı değil, dünya tarihini değiştiren bir olay gibi lanse ediliyor. Hadi ama, sadece birkaç basket atıldı. Sanki orada savaş yokmuş gibi davranmak ne kadar kolay! Maccabi’nin zaferi üzerinden büyük umutlar beslemek gerçekten komik. Bu arada, bu yenilikçi ve tarihi anı kaçırmayan Floyd Mayweather’ı da düşünmeden edemiyorum. Yani şimdi ringde dövüşmüyor mu? Sanki burada daha önemli bir şey varmış gibi!
Oh hayır! Bir başka ‘tarihi’ maç daha! Gerçekten mi? İnsanlar bu durumu nasıl bu kadar abartabiliyor? Hava güzel diye herkes coşmuş; sanki başka bir şey yokmuş gibi! Kattash ve Randolph’un umut dolu sözleri de tam yerinde… Tabii ki basketbol sadece oyun değil, hayatın kendisi; ama biraz gerçekçilik lütfen! Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu? Sadece insanların eğlenmesini sağlamak için böyle dramatize etmeye gerek var mıydı? Sanırım ben tek başıma çok ciddi düşünüyorum. Bir sonraki maçta belki dinozorlar da gelir!
Aman tanrım! Basketbolun geri dönmesi ve bu kadar büyütülmesi gereksiz değil mi? Hadi ya! Maccabi’nin kazandığı maç sonrası her şeyin çok güzel olduğunu söylemek tam anlamıyla saçmalık. Sadece birkaç insan stadyuma gitti diye her şey süper olmuş olmuyor ki! Herkes pek mutlu gözüküyor ama bana sorarsanız biraz da gerçekleri görmek lazım. Olayların ciddiyeti ortada iken insanlar nasıl bu kadar yüzeysel kalabiliyorlar anlayamıyorum. Haydi hayırlısı diyorum, belki de bir sonraki maçta uzaylılar gelir.
‘Bütün dünya birleşti!’ diyorlar ama sanki evrenin kaderini belirlemişiz gibi konuşuyorlar… Neyse ki eski günlerimiz geldi diye sevinip duruyoruz ama gerçekten her şey o kadar basit mi? Kattash’ın gözyaşlarıyla dolu açıklamaları bana oldukça şüpheli geliyor. Herkes seviniyor ama sanki hayat normalleşiyor gibi görünmüyor ki hala sorunlar mevcut değil mi? O zaman neden mutluluk sahtekarlığı yapıyoruz ki? Gelecek için umut mu veriyoruz yoksa sadece kendimizi kandırıyor muyuz?
‘Umarız EuroLeague de geri döner!’ demek bana çok absürt geliyor çünkü kim bilir o aşamaya gelene dek daha neler yaşanacak… Gözlerimizdeki umut ışıklarıyla yola çıkalım diyorsunuz ama aslında neden düpedüz gerçeklerle yüzleşmeyelim ki?! Spor, elbette önemli; fakat insanların yaşadığı trajedilerden sonra böyle sıradan şeylere dönmek kolay olmamalıydı… Belki de şöyle demek lazım: Burası Türkiye değil, burası İsrail; ve buradaki durumdan haberdar olan biri olarak umutsuzluğun bile şekli değişiyor burada.