McIlroy'u Wentworth'te yenmek için ilham verici bir zeka gerekiyordu

Rory McIlroy bir golf turnuvasını kazanmak için ne gerektiğini merak ediyor olmalı, ki bu da parlak bir profesyonel kariyerde 40 zafer kazanmış biri için kafa karıştırıcı bir soru.

Son olarak geçen hafta Wentworth'da düzenlenen BMW PGA Championship'i kıl payı kaçırdı ve İrlanda Açık'ta Rasmus Hojgaard'a yenilerek son haftalarda ikinci kez ikinci oldu.

Her ikisi de gıpta edilecek unvanlardı; memleketi Kuzey İrlanda'daki ünlü Royal County Down'da ve ardından DP World Tour'un amiral gemisi etkinliğinde. Her iki turnuva da McIlroy'un kazanması için coşkuyla bağıran büyük galerilerin önünde oynandı.

Ancak bu sonuçları, 2024'te giderek artan hayal kırıklığı yaratan sonlar listesine eklemek zorunda kalıyoruz; Dubai Invitational'da Tommy Fleetwood'a yenilmek, Amerika Açık'ta son düzlükte dağılmak ve Olimpiyatlarda şansımız varken su bulmak.

Holywood'lu 35 yaşındaki oyuncu bu sezonda üç galibiyet elde etti ama dürüst olmak gerekirse en çok zafer kazanmak isteyeceği turnuvalarda değil.

Kaçırdıkları da var, ıskaladıkları da. Bazıları diğerlerinden daha kötüdür ve McIlroy'un kendisini bu kadar tutarlı bir şekilde çekişmenin içine sokması, onun durmak bilmeyen mükemmelliğinin bir işaretidir.

Amerikalı Billy Horschel'in ellerinde yaşadığı bu son hayal kırıklığı, bu yıl yaşadığı diğerlerinden daha kolay atlatılabilir.

McIlroy son grupta 67 atarak en iyi performansını sergilemesine rağmen yarışı 20 par altında bitirdi. Çekişme içinde kalmak için inatçı ve taktiksel davrandı ve zafer şansı yaratmak için gişe rekorları kırdı.

Sondan bir önceki çukurda, 17. par-beş çukurunda green'e yaptığı etkileyici yaklaşımı, son günün ikinci kartalını kazandıran 46 metrelik sansasyonel bir vuruşla eşleşti.

McIlroy aniden son vuruşta birdie yaparak kazanabilirdi ve kapanış fairway'inin ortasında duruyordu. Uzun bir yaklaşmaydı, turnuva tehlikedeydi, binlerce kişi izliyordu - gerçek bir tribün finişi.

Son ABD Açık şampiyonu, İrlanda Açık galibi ya da Olimpiyat madalyası sahibi olsaydı bu çok zor atış ne kadar kolay olabilirdi?

Kim bilir? Olabilirdi, olabilirdi, olmalıydı.

Ancak insan o anın muazzam baskısının alternatif evrende biraz daha kolay üstesinden gelinebileceğinden şüpheleniyor. Gerçekte, gergin, perişan ve o anın tadını çıkarmıyor gibi görünüyordu.

Elbette görünüş aldatıcı olabilir, ancak sonuçta ortaya çıkan dört demir kısa ve soldu, suyu bulmadığı için şanslıydı. Sadece par yapabildi.

McIlroy play-off'ta daha sakin görünüyordu ve iki mükemmel birdie yaptı. Ancak 67'lik bir dereceyle kapanışı yapan Horschel, sonunda turnuva kazandıran kartal için yaklaşık 30 fitten vuruş yaptı.

O gün daha iyi olan kazandı ve tıpkı yedi gün önce Hojgaard'ın ve Haziran ayında ABD Açık'ta Pinehurst'te Bryson DeChambeau'nun yaptığı gibi McIlroy'u engellemek için bir kez daha ilham verici bir zeka gerekiyordu.

McIlroy, "Kaçınılmaz olarak hayal kırıklıkları yaşayacaksınız," diye gerekçelendirdi. "Ne yazık ki bunu hissetmeye biraz fazla alıştım ve umarım bu durum tersine döner."

Bu yıl DP World Tour'daki performansını düşünün. McIlroy, aralarında Ocak ayında Dubai Desert Classic'te kazandığı zaferin de bulunduğu beş etkinlikte henüz ilk dördün dışında bitirmedi.

Bu turnuvalarda toplamda sadece altı oyuncu ondan daha iyi skor yapmıştır. Toplamda 604 sayıya ulaştı. Tur lideri 68.71'lik vuruş ortalaması, 70.95'lik ortalama ile çok olumlu bir şekilde karşılaştırılmaktadır.

Şu anki dünya üç numarası, Avrupa turundaki neredeyse herkesin üzerinde bir sınıf. Kasım ayında altıncı Race to Dubai şampiyonluğunu kazanmaya aday.

Colin Montgomerie'nin sekiz Liyakat Nişanı ile kırdığı rekor, bu neslin Avrupa golfünün tartışmasız kralı tarafından ciddi bir tehdit altında.

Wentworth kalabalığı çıkışlara yönelirken McIlroy, "Gerçekten yeterince iyi golf oynama becerisine sahip olduğumu hissediyorum," diye düşündü. "Elimden gelenin en iyisini yapmadığımı hissettiğimde bile, her zaman bir şansım olacak kadar iyi golf oynuyorum."

Bu şekilde düşünmeye hakkı var. "Bir golf turnuvasına katıldığımda, kazanma şansına sahip olmak için sahanın beni yenmesi gerektiğini bilirim" dedi.

"İşte böyle hissediyorum. Yani içinde bulunmak için oldukça iyi bir pozisyon."

McIlroy, Mayıs ayındaki ABD PGA Şampiyonası'ndan bir hafta önce PGA Tour'da Quail Hollow'da kazandığı zaman yıkıcı formunun en iyisiydi. Valhalla'da bu formunu sürdüremedi ve bir sonraki ay Pinehurst'te ezici sonuç geldi.

İki açık ve harika oynarken, Amerika Açık'ta beşinci majör için on yıllık bekleyişi sona erdirecek gibi görünüyordu. Ancak son dört delikte, 16. delikte küçük bir vuruşu kaçırmak da dahil olmak üzere üç atış kaybetti.

Bu berbat bir durumdu ve DeChambeau'nun bir bunkerden mucizevi bir kaçış yaparak son delikte kazanan par'ı atmasıyla daha da kötüleşti. Böyle bir sonuç daha iyi bir golfçüyü bitirebilirdi.

Evet, McIlroy o zamandan beri henüz kazanamadı ve şansını denemekte başarısız oldu. Bu ıskaların bazıları yara dokusunu artırmış olabilir - bir hafta önce Kuzey İrlanda'da atışlarını düşürdü - ancak bu Wentworth yenilgisi farklıydı.

Gerçekten de oradaki performansı, acı hayal kırıklıklarını geride bırakıp yeniden başlayabileceğini gösterdi. O bir golfçü Chumbawamba, yıkılmaya ama tekrar ayağa kalkmaya hazır.

"Küvete vurmak" için iyi bir neden çünkü bu onun birçok özelliğinden biri.

"McIlroy sözlerini şöyle tamamladı: "Beş yıl öncesine göre daha iyi bir golfçüyüm. "Bunu biliyorum. Mesele sadece bu kıl payı kurtuluşları galibiyete dönüştürmek."